包含“調”和“弄”字的成語

[調嘴弄舌] tiáo zuǐ nòng shé

調嘴：耍嘴皮。指背地裏説人閒話，搬弄是非。

[調朱弄粉] tiáo zhū nòng fěn

調弄脂粉，打扮粧飾。

[調脂弄粉] tiáo zhī nòng fěn

①指婦女塗抹脂粉，整容打扮。②喻指詩文的`富麗香豔。

[調舌弄脣] tiáo shé nòng chún

猶言調脣弄舌。

[調墨弄筆] tiáo mò nòng bǐ

指玩弄文字技巧。

[調風弄月] tiáo fēng nòng yuè

調弄風月。比喻男女間的談情説愛。

[調脣弄舌] tiáo chún nòng shé

①耍嘴皮子，縱談。②搬弄是非。亦作“調脣弄舌”。

[瑟調琴弄] sè tiáo qín nòng

比喻夫婦感情融洽。

[弄管調絃] nòng guǎn diào xián

猶弄竹彈絲。指吹奏管絃樂器。

[弄粉調朱] nòng fěn diào zhū

①指以脂粉飾容。②比喻雕琢辭藻。

[瑟弄琴調] sè nòng qín tiáo

比喻夫婦感情融洽。